Tre liv på Lamon
Skrevet av anonym mars 2022
Eg har fått to born på Lamon. Vakre jenter båe to, men ho fyrste døydde ein regnfull septemberdag, midt på natta. Eg gjekk med hettegenser og solbriller i tre månader minst, men inni heimen vår lukta det blomkålsuppe og eplekake frå venar som stadig var på besøk. Da eg ei stund etter fekk ho andre, ein solfylt junidag, midt på dagen denne gongen, gjekk eg stolt rundt med barnet i eit sjal på magen. Det lukta peonar og utepils frå Ramp. Eg hugsar godt da dama i kassa på Bunnpris sa: oj, det var lite!, og eg svarte: ja, ho er fire dagar. Desse åra gjorde at eg vaks ut av meg sjølv og inn i meg sjølv, eg vart båe større og mindre, sterkare og meir sårbar. Eg gjorde det i einsemd og saman med venar. Eg gjorde det her, på Lamon.